Stanje uma

Prosečnoj osobi život je zagonetka, velika misterija, složenica, nerazumljiv problem, ili se tako prikazuje, ali vrlo je jednostavan ako držimo ključ. Misterija je samo drugi naziv za neznanje; sve stvari su misteriozne kada se ne razumeju, ali kada razumemo život, više se ne prikazuju kao misteriozne.
Čovek je biće napretka, stvorenje stalnog rasta ispred koga se prostire neograničeni okean napretka nad kojim preuzima kontrolu i upravlja samo razvojem svoje prirodne moći. Napredak individue je u velikoj meri određen njenim vladajućim stanjem uma, zbog toga što je um osnovni faktor i upravljačka moć u čitavom životu čoveka. Pažnja bi trebalo biti data dominantnom stanju uma, zbog toga što ona reguliše akciju i pravac svih sila, sposobnosti i moći jedinke, čiji će zbir neizbežno odrediti mnoga iskustva i ličnu sudbinu.
Vladajuće stanje uma se sastoji od različitih mentalnih stavova koje idividua ima prema stvarima, događajima i životu uopšte. Ako su ti stavovi slobodni, optimistični, njegovo dominantno stanje uma će odgovarati i ispoljavati krajnje konstruktivne i progresivne smerove. Kako skoro sve sile ličnosti funkcionišu kroz svesni deo uma, i kako su dnevne mentalne i fizičke aktivnosti uglavnom kontrolisane od strane svesnog uma, očigledno je da vladajuće stanje uma određuje pravac u kom moć idividue odlazi.
Ako je vladajuće stanje uma žudnja, harmonija i pozitivnost, sva njegova snaga će biti usmerena ka konstruktivnim kanalima; ali ako je njegovo stanje uma suprotnog smera, negativno, onda će skoro sva njegova moć biti pogrešno usmerena. Evidentno je, zbog toga, da od svih faktora koji regulišu život i iskustvo čoveka, niko nema veći uticaj od vladajućeg stanja uma.
Mentalni stavovi su rezultati ideja, a ideje imaju svoje poreklo u načinu na koji posmatramo stvari; zbog toga potragom za pravim i prirodnim načinom gledanja na stvari, individua može obezbediti najbolje i najsuperiornije ideje, a one će zauzvrat odrediti dominantno stanje uma.